قصتى مع الايدز

قبل ثوره يناير بسنتين سافرت الى يوروبا للهروب من الوضع الصعب في مصر... و طلعت بعثه للدراسات العليا كباب خلفى للاقامه في الخارج...و في الفتره الاولانيه كنت منبهر من الحياه في يوروبا...و كنت منغمس في الشغل و الدراسه... و سنه ورا سنه بدأت احس بالوحده و الملل...قررت انزل من فتره الى أخرى مصر ادور على عروسه و اكمل نص دينى...و لكن ما لاقيتش الواحده اللى تناسبنى...و لما سنين الوحده و الغربه بقت اتنين و تلاته و اربعه...كنت محتار هل اترك الشغل و الدراسه و الاقامه في يوروبا و استقر في مصر علشان اتجوز...و لا استمر على النظام كما هو عليه...فى فتره كنت مقرر اتجوز واحده اجنبيه و اكبر دماغى...و لكن ابويا و امى هددونى ان ده لايمكن يحصل...و ده مش تقاليد العيله...و ما ينفعش تكون مش فيرجن...و انت ابننا الوحيد...و ما تجيش تبوظ الحياه المثاليه  اللى احنا بانينهالك...و اصبر و صوم و الكلام ده...زمان بعد سن العشرين كنت تعبان بسبب الشهوه الجنسيه...و الوقتى بعد التلاتين ما بقتش قادر خلاص افضل فيرجن و امشى حالى بضرب العشره...فقولت لنفسى خلاص حاستمر في النزول من وقت الى اخر مصر ادور على بنت الحلال المصريه...بنت بلدى و تحدى...و في الوقت ده لغايه ما لاقى زوجه المستقبل امشى نفسى مع نسوان بلاد بره...مع انى عمرى في حياتى ما كنت اتخيل انى أوصل للوضع ده...بس مش عارف وقتها كنت بقول لنفسى اهو الضروريات تبيح المحظورات...و ربنا شايف و عارف قد ايه صبرت و تعبت و و و ...و الله غفور رحيم...المهم الموضوع ابتدى بلعب على خفيف و انتهى بالشغل اللى على تقيل...و انا علشان كان عندى ثقافه جنسيه...كنت بحافظ على نفسى من الامراض الجنسيه عن طريق استخدام التوبس...بس في مره من المرات الكوندوم اتقطع و ما عرفتش غير بعد انتهاء العلاقه الجنسيه...قلقت و سارحتها بمخاوفى بعد انقطاع الكوندوم...قالت لى انى ما اخافش علشان هى ما عندهاش امراض...و هي بتكشف على نفسها بصفه دوريه علشان عندها علاقات كتيره...قولتلها ده زاد الطينه بله و طلبت منها انها تروح تكشف علشان تريحنى فرفضت انى اتحكم في حياتها بالطريقه دى...انا من ليلتها و ما جاليش نوم...و اليوم اللى بعده روحت فورا للدكتور اطلب منه الكشف قال لى انى لازم استنى على الأقل تلات شهور قبل ما اكشف علشان الاختبار يبقى صحيح...قولت له ما اقدرش...من يوميها و انا مش عارف اركز في حاجه في حياتى...و لا في شغلى و لا في دراستى...كل يوم قاعد ادام النت ابحث عن طرق سريعه للكشف عن الايدز...لاقيت فحص سريع بس لما شوفت سعر الكشف انهرت...رقم ما اقدرش ادفعه...فى النهايه ادركت انى لازم اصبر التلات شهور...و ما فيش حل اخر...الوقت ده أصبحت انسان ميت...لا اكل و لا شرب ليه طعم...انفصلت عن العالم الخارجي...مش عاوز اكلم حد و لا حد يكلمنى...فضلت ليل نهار عمال اتفرج على يوتيوب اشخاص بيحكوا عن تجربتهم مع الايدز...و عن الادويه الكتيره اللى بياخدوها...و الجوانب السلبيه بتاعه الادويه...كنت باخرج كل يوم اتمشى لوحدى في الغابه...افكر ازاى حاعيش مع الايدز...ازاى حاخبى الموضوع ده عن بابا و ماما...و كل الاهل و الأصدقاء...طب حاجيب الادويه ازاى...مين حايقدر يدفع تمنها...هل أحاول اخد الجنسيه و افضل في يوروبا علشان اتجنب الاسئله من المجتمع في مصر...طب لو قولت لماما...يبقى ابنها الوحيد زانى و عنده الايدز...يعنى بدل مصيبه مصيبتين...و لو حد تانى عرف هل اضحك عليه و أقول انه بسبب نقل دم ملوث...ادمان...اصل الحاجات دى ما باقيتش تنفع تتقال اليومين دول...بالذات لو انا عايش في دوله اجنبيه...يعنى تهمه انى نمت مع عاهره لازقه في قفايه لازقه...ده انا لو كان عندى سرطان...كانت الناس طبطبت عليه و هونت من مصيبتى...لكن ايدز...حايقولوا يستاهل...بقى يبقى عنده نعمه انه يسافر بره و يدرس و هوه يرميها في الزباله بالنوم مع النسوان...اتفوه عليه انسان نجس وسخ...طب الدراسات العليا...طب الشغل...طب الجواز...مين حاترضى تتجوز واحد عنده الايدز...فكرت و لاقيت انه ممكن بس مع واحد تكون عندها الايدز زيى...طب انا طول عمرى نفسى في أطفال...ممكن في الوقت الحالي بالاساليب الحديثه...بس مكلف و صعب...و مع الادويه و المتابع الدوريه ممكن الناس تعيش اكتر من عشرين سنه مع الايدز...معقول يا ربى بعد ما تعبت طول حياتى و شقيت و اتهببت عملت كل اللى عاوزه والدى و والدتى...معقول تكون نهايتى كده...هل ده عقاب فعلتى في الدنيا...الدنيا كلها اسودت في عينى و اكتئبت اكتئاب شديد...كل يوم كان بيعدى سنه...و كل يوم بيزيد ضغط انى اتخلص من حياتى...موتى ارحم لى من حياتى مع الايدز.

يوم من الأيام صحيت و روحت السوبر ماركت اشترى اكل...و دايما باشترى الايس كريم العادى ابو يورو...و عينى جت على ايس كريم هاجن داز...و دايما أقول لأ ما اقدرش ادفع في ايس كريم سبعه يورو...فى اللحظه دى قولت ما انا كده و لا كده حياتى ادمرت...خلينى استمتع بحياتى و اشترى اللى نفسى فيه...طول حياتى عمال اقول اوفر فلوس التاكسى و اتمشى المشوار احسن...اوفر فلوس الديليفرى و اروح انزل اشترى البيتزا بنفسى احسن...انا اعمل ده و ده علشان فلان ما يزعلش... معلش بلاش سينما و تلفزيون و سماع موسيقا و اعمل معسكر مذاكره علشان  اخد امتياز...انا اموت نفسى في الشغل و افشخ نفسى في المذاكره علشان ابقى متفوق و اخد جايزه نوبل...انا لازم لما اتجوز اتجوز احسن بنت في الدنيا...اللى الكل يتمنى يتجوزها...اللى اموت في حبها...لازم اخلى بابا و ماما و الاهل و الأصدقاء و المجتمع كله مبسوط منى...الدنيا انتهت علشان تليفونى المحمول الجديد باظ...انا زعلان موت علشان شعرى بيقع و بابتدى اصلع...انا متضايق كيك علشان ما حدش عمل كومنت على البلوج اللى كتبته...انا الغضب ملينى علشان نزلت النهارده الصبح لاقيت حد خدش عربيتى...انا مقروف علشان السيكس باك بتاعى بقى كرش

طوووووووووووووووظ...كله طظ في طظ...ايه الهيافه اللى كنت عايش فيها دى...ايه العبط اللى انا كنت فيه ده...من لحظه ايس كريم هاجن داز بقيت ببص على الحياه من منظور تانى خالص...بقيت بعيش كل يوم على الاخر...مش لازم اشترى اغلى اكل أو اغلى لبس...بس بقيت بقدر نفسى و عيشتى...بقيت باحاول اهون على نفسى...اكافىء نفسى...اطبطب على نفسى...اهزر مع نفسى...كله بقى بييييييس...كله في اللذيذ...نفسى النهارده في الشيكولاته دى...خلاص خد الشيكولاته دى...نفسى النهارده ما اروحش الشغل...يلا اقدم على اجازه مرضى...نفسى النهارده ما اروحش الجيم...و ايه يعنى...مش قادر اذاكر النهارده...اذاكر بكره او بعده...المدير متضايق من التقرير بتاعى...طظ...دخلت السينما الفيلم طلع وحش...و ايه يعنى...الاهلى خسر الدورى...و ماله...اتنين بس من عشره اللى عزمتهم في عيد ميلادى جم...هايل...الواحد بيعيش مره واحده بس...يا تعيشها صح...يا تعيشها غلط...بطل تحسب حسابات بكره و المستقبل...عيش فى الحاضر...عيش النهارده.

و جه يوم الكشف الطبي...و الدكتور اخد منى عينه دم و قال لى لازم انتظر أسبوع على النتيجه...و فضلت ادعى لربنا و اتوب على الحاجات الوحشه اللى عملتها في حياتى...انا عرفت خطئى و قررت انى انا اللى امسك دفه سفينه حياتى...مش بابا و لا ماما و لا مجتمعى...قررت انى ارضى بالبنت اللى مكتوبالى...مش لازم تكون اجمل بنت و الا احسن بنت...مش لازم حياتى تبقى بيرفكت...مش لازم ابقى مشهور و متفوق...مش لازم كل الناس تحبنى...ارضى بحياتى كما هى...و اسعى للتغير إلى الاحسن إذ امكن...احسست فجأه بالحريه الحقيقيه...و حتى مع الايدز ربنا ان شاء الله يغفر لى و ادخل الجنه...و حتى لو طلع ما عنديش ايدز...حاكمل أعيش حياتى على اخرها...اكنى عندى الايدز...اكن كل يوم هو اخر يوم في حياتى

حياتى مع الايدز ما كانتش النهايه...حياتى مع الايدز كانت البدايه

الايدز في الموضوع بمعنى فيروس نقص المناعه البشريه

بعض التفاصيل تم تغييرها لتلائم الموضوع

مُصخيريات

ماما سألتنى: انت بتحبنى؟

سكت و لم ارد

ماما سألتنى تانى:انت بتحبنى؟

فضلت ساكت و لم ارد

ماما سألتنى بإلحاح:انت مش عاوز ترد ليه يا بنى...انت بتحبنى و لا لأ؟

كنت عاوز اضغط على زر غلق السكايب بس ترددت و رديت: ايوه بحبك

و بعد مكالمه السكايب فضلت نايم على السرير ابحلق فى سقف الاوضه الابيض افكر فى الرد بتاعى

 

انا فى الحقيقه ما باحبش ماما...بس ما اقدرش اقول انى ما باحبش ماما...لإنها هى اللى حملت فيه و رضعتنى و اكلتنى و ربتنى و كبرتنى و و و ...و دينى قدر الام اكبر تقدير و وضعها فى مرتبه عاليه جدا...لازم ابوس اديها و رجليها...و زى ما بيقولوا الجنه تحت اقدام الامهات...و الام بتحس بابنها حتى لو عايش فى اخر الدنيا...و الام لو دعت لابنها ربنا بيتقبل دعائها و يوفق ابنها...و الام لو زعلانه من ابنها و دعت عليه...بتحصله مصائب و بلاوى الدنيا

بس امى ما كانتش من الامهات اللى الواحد بيشوفهم فى افلام ابيض و اسود...الحنان و الحب اللى انا حاسيته منها كان نسبته قليله للغايه مقارنه بعدم الاهتمام و حب الذات و الاهمال و السيطره و و و اللى جعل العائله كلها تتجنبها و الاصدقاء ينفروا منها و معظم الناس تكرهها و جعلنى فى يوم من الايام اترك بيت العيله و انام فى الشارع...و ادون فى ايجيبت طظ

و لما جيت اقارن امى بوالدى...لقيتنى اكنى بقارن ملاك بوحش تائب...اب دمر حياه ابنه بجبروته و تحكمه و ديكتاتوريته و تسلطه و تعذيبه و و و اللى جعل إن ما يكونش ليه و لو صديق واحد فى الحياه

و كانت اخر حواراتنا على سكايب عباره عن وقفه مع الزمان...وقفه مع النفس...محاكمه للماضى اسابيع قليله قبل بلوغى منتصف العمر...بعد ادراكى ان حياتى راحت بسبب هذا الاب و هذه الام...و فى النهايه تأتى هذه العبارات التى لا طعم لها و لا رائحه

احنا عمرنا كله عاوزنلك الخير...احنا كنا عاوزين نساعدك...احنا اهم حاجه عندنا انك تبقى سعيد يابنى...احنا بسبب خبرتنا فى الحياه كنا لازم نوجهك للطريق الصح...احنا عمرنا ما كنا عاوزين نضايقك...ما فيش اب و لا ام عاوزين يشوفوا ابنهم حزين و تعيس...احنا عمرنا ما غصبناك على حاجه...اعمل اللى انت عاوزه يابنى

ها ها ها...بعد ما عمرى ما راح...الف شكر

النقطه الفاصله هى هل ربنا بيحاسب الاعمال على النيات...يعنى انا قولت لماما انا بحبك...بس انا من جوه ما باحبهاش...هل ربنا حايحاسبنى على الرد اللى هو كذب و الا على النيه و الاحساس الحقيقى الداخلى؟

و ده ودانى لنقطه ابعد...واحد ما بيصليش فى المسجد...و بيشتغل فى سوبر ماركت...جم بتوع الدين و قفلوا المحل و مسكوه من ايديه و راحوا بيه المسجد علشان يصلى جماعه...هل ربنا حايحاسبه على صلاته فى المسجد اللى هوه بيصليها بس من غير نيه؟

و ده ودانى لنقطه ابعد...لو الشريعه الاسلاميه اصبحت الدستور...هل ربنا حايحاسب الناس اللى مجبره تعمل بالشريعه الاسلاميه من غير نيه؟

ايه معنى واحد يدفع الزكاه و هوه مش مقتنع يدفع زكاه؟

و العكس...ايه معنى واحد يسرق و هوه نيته ما يسرقش بس مجبر بسبب ظروف الحياه؟

و ايه معنى واحد يزنى و هوه نيته ما يزنيش بس مجبر بسبب ظروف الدنيا؟

و ايه معنى إن الواحد يبقى ملاك ما يعملش خطىء و احنا بشر بنتوب و حانحاسب و حايغفر لنا؟

 

يعنى من الاخر...ايه معنى الحياه لو الواحد عمال ليل نهار يعمل حاجات هوه مش عاوز يعملها...مجبر بظروف البيئه و المجتمع و السياسه و الدين و الاقتصاد و و و...هل ده دليل على إن الإنسان فى الاخر مصير برغم انه مخير؟

انا عاوز اختار انى ما احبش ماما و بابا علشان انا ما بحبش ماما و بابا...بس لو ما حبتش ماما و بابا يبقى حاخد ذنب ربنا يعذبنى عليه؟

ام ارد على ماما و اقول: بصى يا ماما...انا ما بحبكيش...بس حاعاملك انت و بابا بالحسنى

اختيار من اجل الفوز بالجنه و ليس من اجل ماما و بابا...هل يقبل الله بذلك؟

بابا قال لى:بص يابنى...ما تحاولش تغير فى طريقه تفكيرى...انا فضلى خمس ست سنين و اموت

ليه بافكر فى الكلام المكعبر ده الوقتى...علشان تخيلت نفسى و انا عندى تمانين سنه...من غير زوجه و الا اولاد والا احفاد

قاعد وحيد فى شقه تصرخ بالسكوت انتظر الموت و اتحسر على حياتى اللى فهمتها غلط

بابا كلمنى من تلات تيام من على جبل عرفات يسألنى: عاوزنى ادعيلك بايه؟

قولتله: انى ادخل الفردوس الاعلى من الجنه

و قررت ان اترك الدنيا و اتصوف للآخره 

البحث عن التعاسه

ماذا إذا كانت التعاسه هى الطبيعه الحلوه و السعاده هى الشر القذر

طوال حياتى كنت فاكر إنى على الطريق الصحيح...ابحث طوال الوقت عن الاشياء التى تجلب لى السعاده...احاول أن اجد طرق للشعور بالفرحه و السرور...اليس البحث عن السعاده هو هدف معظم البشر

اكتشفت إنى مخطىء...و إنى يجب الا ابحث عن السعاده...و لكن ان اترك الحياه تمر كما هى...لأن طبيعه الحياه ليست السعاده...و إنما التعاسه...الشقاء...الالم

فى الشهور الاخيره دخلت فى دوامه لانهائيه من الاسئله حول معنى الحياه و لماذا اعيش و علاقتى بربى و بالدنيا و الاخره

و لم افهم كيف ابحث عن السعاده فى الدنيا و الله وعدنا بالسعاده فى الاخره إذا نجحنا فى اختبار الدنيا

إذا كنت قد وجدت السعاده فى الدنيا...فلن تشتهى السعاده فى الاخره...لإنى لا اراها و لا اعيشها كما اشعر بها فى الوقت الحالى الدنيوى

ولد تخين فشخ...ليل نهار تريقه فى المدرسه و الجامعه و فى الشغل...الولد تهق من نفسه و حياته...عايش فى تعاسه بلا نهايه مع اوقات بسيطه من الفرح عند الاكل فى ماكدونالدز أو الفرجه على افلام مضحكه على اليوتيوب

ما هذا يا ولد؟ هذا اختبار من الله؟ الولد يسأل نفسه لماذا أنا؟ لماذا أنا تخين؟ لماذا مش عارف اخس؟ لماذا ما فيش واحده حلوه تحبنى؟ لماذا الناس بتعاملنى كأنى زباله؟ علشان ربنا يشوف هل انجح فى هذا الاختبار الشاق و افوز بالجنه فى النهايه؟ لماذا؟

ولد من عشر اولاد فى اسره فقيره...لم يجد التعليم المناسب...فلم يجد الشغل المناسب...و تزوج و خلف عشر عيال لم يستطع أن يكفل لهم العيشه المناسبه...فقرر أن يسرق من خزينه المصلحه الحكوميه التى يعمل فيها

هذا الرجل سقط فى الامتحان...سوف يذهب إلى النار؟...هلى هى غلطته؟ أم غلطه التربيه؟ أم غلطه المجتمع؟ أم الوطن؟

واحده اتجوزت راجل ميسر الحال بس وراها الويل و فضل يضربها و يعذبها و يمنع عنها الاهل و الاصدقاء...باباها و مامتها ماتوا...وفضلت مع الرجل الشرير بسبب الاولاد...و اعطته كل حقوقه الشرعيه و هى تتألم ليل نهار...هذا اختبار يا ماما...ربنا يرزقك بالجنه إن شاء الله

خلفت عيل تلع عاق...اتولدت اعمى...عملت حادثه عربيه و اتشليت...طلعت بواب...المجاعه فى افريقيا...الحروب هنا و هناك...التشرد...القهر...الظلم...الكوارث الطبيعيه...الازمات الاقتصاديه...العنف الاسرى...الاغتصاب...السرقه...القتل...الخ الخ

عالم مليىء بالمعاناه...لماذا...علشان هذا اختبار من الله...ساعات بتخيل إن كل إنسان له اختبار بنفس صعوبه كل البشر...الفرق فى التوقيت...هل عند القدوم إلى الحياه...فى منتصف الحياه...أو قبل ترك الحياه...إذا نجح دخل الجنه و إذا فشل دخل النار

بس الإنسان تربى فى هذا العالم على أن يرضى مجتمعه الذى يعيش فيه...و ليس أن يرضى نفسه و يعيش الحياه التى يريد...أن يرضى الله

ما تقولش مش حاعمل ده علشان ما بحبوش...قول أنا لازم اعمل ده علشان ادخل الجنه...لو بتحبه أو ما بتحبوش...فالاجبار و الغصب على عمل الخير و ترك الشر ينجح الإنسان فى الاختبار

طبعا كل ده من منطلق واحد مؤمن بالله و الدنيا و الاخره و كده

حاول تتعايش مع التعاسه ...فالتعاسه مقياس للسعاده الابديه فى الآخره و هى الجنه؟!

جوود لك