EgypToz: January 2008

Thursday, January 10, 2008

ANHEDONIA

انا مش عارف اقول ايه
انا حصل لى حاجه غريبه جدا حاحاول اشرحها
بدأ من خمس او ست شهور لما واحده واحده ابتدى يجيلى شعور جديد بإن الدنيا بقت كتير اوى عليه
كتير بمعنى بقت معقده...بقت متشابكه اكتر من اللازم...و بقيت مش عارف انا فين و الا عارف انا بعمل ايه

بقيت مش عارف استمتع بالحاجات اللى انا كنت باستمتع بيها طول عمرى...جالى فتور فى كل شىء...مش قادر اتفرج على فيلم على بعضه...و الا اسمع اغنيه...و الا اقرأ حاجه...و الا اكتب فى البلوج بتاعى حتى...لما باخرج مع صحابى و واحد يقعد يتكلم معايه باسرح و ما بقيتش مركز و الا مهتم فى اللى بيقوله...الاكل حتى بقى كله طعم العدس

طول عمرى كنت باتفرج على البنى ادمين اللى حوليه و همه منغمسين اوى فى الدنيا...منشغلين اوى فى احوالهم و مشاكلهم و مشاغلهم اليوميه



و ده الطبيعى...و انا كنت واحد منهم...كنت زمان باروح الحضانه و بعدين المدرسه و بعدين الجامعه و بعدين اشتغل و كان ليه طموحات و احلام زى كل واحد فينا...و كل مرحله من حياتى كانت ليها الامور اللى تكفى و تخلى الواحد يقعد مشغول بالدنيا بجد...و بالطريقه دى يبقى محصن من اللى حصل لى حاليا

اللى حصل لى جه لما كل الظروف دى اختفت...او لما بقيت فاضى...فى فراغ تام...عاطل ممكن نقول...مش مرتبط بشىء...او بشخص...او بعيله...او باولاد....او باصدقاء...و فعلا مش عارف انا عاوز اعمل ايه و ليه

ممكن اعرف انا باعمل ايه...مش عارف...بالرغم من انى شاب بس حاسس انى عندى سبعين سنه...حاسس انى قربت اموت...حاسس ان حياتى كلها عرفت اختصرها فى كلمتين...حياه و
خلاص



من زمان و انا خايف على نفسى انى اتجنن...يحصل لى اختلال عقلى من كتر التفكير فى حاجات كتيره...من كتر الفلسفه و التحليل فى اشياء عديده...من كتر انغماسى فى امور صعبه المفروض مافكرش فيها

البلوج بصراحه ساعدنى انى اطلع جزء بسيط من مخزون داخلى جوايه...خفف عنى حمل كان جوه عقلى من زمان...بس عارف لما الواحد يكون عاوز يتكلم عن حاجات كتير و مش عارف...اول لما الحاجات بقت كتير اوى و الناس بقت كتير اوى و الكلام بقى كتير اوى...انا جالى اختناق...او بالظبط اكن الدنيا عباره عن صوت رفيع مزعج عمال يرن فى ودنى تييت

طب الكلام بقوله ليه...بلاش ليه...بقوله لمين...كنت بقول له لنفسى...طب ما انا عارف اللى عاوز اقول له اقول له لنفسى تانى ليه

عندى صديق عزيز اسمه ميكو...كنت انا و ميكو ما نشوفش بعض لفترات طويله و بعدين نقعد مع بعض فى النادى او فى اى حته و نقعد ندردش مع بعض...نتكلم فى امور مختلفه فى الحياه...بالرغم من انى انا و ميكو مختلفين عن بعض فى حاجات كبيره اوى...و اكبر اختلاف إن ميكو انسان طبيعى...انسان عادى...و انا باحسده انه عادى...ما شاء الله ما وصلش للحاله اللى انا فيها دى...لإنه بيفكر و بيتفكر بحدود...و بعدها يرجع لطبيعه الحياه

اما انا...فأنا عندى شغف شديد بمعرفه فلسفه الحياه و انا عايش ليه و علشان ايه و باحفر عميق اوى لتحت لغايه لما وصلت للى انا فيه دالوقتى...و حياتى بقت فيلم هندى

داوشه...دى الكلمه اللى انا عاوز اوصف بيها حالى...ممكن اكون فعلا خرفت و انا مش عارف...هوه فيه ايه

فى اوقات بابكى من غير سبب

ساعات باحلم انى عاوز اقفل عليه الاوضه و اقعد اصلى و اقرأ قرآن لغايه ماموت علشان ما احسش بطول السنين اللى الواحد ممكن لسه يعيشها...نفسى اعيش بقى الحياه الحقيقيه اللى فى الآخره

ما تتخيلش كان قد ايه صعب عليه اكتب الكلمتين الفارغين التافهين اللى فوق دول و انشرهم على البلوج من كتر الملل اللى انا فيه

زهقت من الحياه...انا مش مكتئب و الا مبسوط...انا بس زهقت...تعبت...ما الكلام اللى بانقوله بانعيده و نزيده...و الايام بتعدى و ناس بتموت و ناس بتتولد...و بعدين



الحمد لله على كل شىء

ادعوا لى

النيــــك الحلال

مشهد متكرر...المكان المبنى الاجتماعى الصالون الداخلى...الزمان الثامنه مساء...ولد شاب تاب قاعد مع امه بقاله ساعه عمال يبص فى الساعه...فجأه يقوموا و يسلموا على واحده و بنتها...البنت تقعد على يمين امها...الولد يقعد على شمال امه...البنت تبتدى شغلها...الولد يبتدى شغله...تبتدى تورى انها مؤدبه...ملتزمه... هادئه...يبتدى يورى انه راجل...اخلاق...متدين

اليوم اللى بعده...الولد نفسه قاعد مع امه...فجأه يقوموا و يسلموا على واحده تانيه و بنتها...النظام يبتدى يشتغل

اليوم اللى بعد بعده..الولد نفسه قاعد مع امه...فجأه يقوموا و يسلموا على واحده تالته و بنتها...و النظام يشتغل...و المره دى الصناره غمزت...حصل قبول من الطرفين...و اليوم اللى بعده الولد قاعد مع ابوه...البنت قاعده مع ابوها...ابو البنت يسأل الواد حتدفع قام و اسمحلك تنيك بنتى...المبلغ كبير عالواد...الولد يقرر عدم الزواج نهائيا
الولد يعجب ببنت ماشيه فى الحته...يقابلها مره و اتنين و عشره...يقول لها ممكن اصاحبك...تقول له و بعدها تتجوزنى...يقول لها انا مش بتاع جواز...انا بتاع صحوبيه بدون نيك حرام أو حلال...ممكن نفضل مع بعض متصاحبين بدون نيك خالص لغايه لما نشوف الموضوع حيودينا لفين...تقول له ماشى...بعد شهر حصل بينهم مشكله...سابوا بعض...البنت تقول كويس اللى الموضوع جه على الصحوبيه و ما كنش فيه نيك حرام...الولد زهق و نفسه بقه ينيك

الولد يقابل بنت تانيه...حبوا بعض على الاخر...الاتنين عاوزين يدخلوا فى المرحله التانيه...الظروف لا تسمح...و الاتنين مش عاوزين يغضبوا ربنا...و فى نفس الوقت عاوزين ينيكوا حلال...ما فيش حل غير الجواز العرفى...بعد الجواز حصل مشكله...الواد ساب البنت...البنت مستعمله...لازم ترجع مش مستعمله تانى علشان تعرف تتجوز...الولد تاب تانى و راح يتجوز جواز تقليدى...علشان ينيك حلال...اهل الطرفين وافقوا و الفرح بعد بكره

الفرح الشو ابتدى و الولد بيحط دبله الجواز فى صباع مراته...البنت بتحط دبله الجواز فى صباع جوزها...كده المعازيم و الاهل و الاصدقاء عرفوا ان الاتنين دول متجوزين...كده العريس و العروسه اعلنوا للمجتمع انهم حاينيكوا بعض بالحلال مش بالحرام...كده لما الناس فى الشارع تشوف دبله الولد فى ايده الشمال يبقى معناه انه بينيك بالحلال...و المجتمع راضى و موافق على الموضوع ده...علشان الولد اكد للمجتمع انه بينيك واحده بس...و كمان قال للمجتمع هى مين بالظبط اللى بينيكها بس

و هكذا يتكرر النظام

تخيل ما فيش نيك فى الحياه...بس فى خلفه...كان ما فيش واحد حايتجوز...اصله يتجوز ليه...ما ممكن يصاحب و خلاص...و كنا انقرضنا من زمان لو ما فيش تناسل...الاعضاء التناسليه للبنى ادميين اول ما جم على الارض غطوها عالطول بورق الشجر علشان دى عوره...حتى الوقتى فى البلاد المتفتحه اوى اللى بره اللى كله بقى فيها سداح مداح مش قادرين يمشوا فى الشارع عريانين و يوروا عورتهم...يعنى النيك ده محفذ اساسى للخلفه و الجواز...و الجواز ده نظام محدد بالدين و المجتمع علشان ينظم منظومه الحياه الاجتماعيه و مانبقاش حيوانات ماشيه بعوراتهم باينه و بتنيك بعضها فى الغابه...وعلشان النيك ده وجد اساس للتكاثر...و يبقى فى ناس على كوكب الارض...مالاخر الموضوع كله دوره متكامله للبقاء

بس صفه من صفات المخلوق اللى اسمه انسان...انه بيعيش فى جماعات مش فرادى...يعنى بيبقى فى الجماعه اخوات و ابناء عم و ابناء خاله و جد و جده و اب و ام...و صفه من صفات الجماعه البشريه العيش مع بعض و مساعده بعضهم البعض و المحافظه على بعضهم من اى عدو أو خطر...و الجماعه تحدد افرادها بالنسب...يعنى الجماعه عاوزه تعرف انت جيت نتيجه مين ناك مين

يعنى لو الاتنين اللى ناكوا بعض...اتنين من الجماعه اهلا و سهلا...و لو فرد ناك حد من بره الجماعه لازم تقول لنا عليه و لو ما كنش عدو أو بيمثل خطر على الجماعه و الجماعه وافقت اهلا و سهلا نيك...اهم حاجه نعرف ان المنتج اللى حايطلع بعد النيك منتج مصنع تحت اشراف الجماعه نفسها...انتاج اصيل

النيك حلو...ده النيك اكتر من حلو...حلاوه النيك ان الواحد مش قادر يوصفه...حاجه كده اكستسى عالاخر...امبساط و سعاده لا توصف...ما حدش يعرف يوصفه او يفهمنى...غير اللى ناك او اللى اتناكت بجد...زى الاكل و الشرب بالظبط...مش بتتبسط لما تاكل حاجه طعمها حلو...اوتشرب عصير طعمه حلو...ينفع تعيش من غير نيك خالص لغايه ما تموت...لأ

لأ اه بقه...فى ناس خارج عن ارادتها بتعيش من غير نيك...مع انها نفسها تنيك بس ما فيش نصيب...زى واحده عانست و كبرت فى السن...او واحده شكلها وحش و ما فيش حد عاوز يتجوزها...او واحد ما عرفش يدبر مصروفات الجواز و بيخاف من ربنا و مش عاوز ينيك حرام...دول حايكبروا و يعجزوا و يموتوا و همه عمرهم ما ناكوا...و ايه يعنى...و احنا مالنا...فى ناس غيرهم حاينيكوا و حايجيبوا للجماعه عيال

إذا فى نيك حلال اللى محدد بقوانين من الدين و المجتمع و معظم الناس ماشيه بالنظام ده...و فى نيك حرام...زى بين ناس مالهاش دين...فينيكوا و يتناكوا و خلاص...او ناس ليها دين بس كانوا فى لحظه ضعف أو لحظات ضعف متكرره فناكوا و اتناكوا حرام و همه عارفين انه نيك حرام

واحد بيسأل امه هو مين بابايه...تقول له معرفش...يقول لها يعنى مين ناكك...تقول له اصل الدنيا كانت ضلمه و كنا فى ارض زراعيه و اللى ناكنى ناكنى بالعافيه...يقوم قايلها يعنى اغتصبتى...تقول له اه... و ده برضو نيك حرام بس غصب عنها

بس ما فيش حد يسأل ابوه هى مين ماما...يقوم يقول له ما اعرفش يا بنى...علشان الراجل اللى بيحط البذره...و الست اللى بتولد...و بترضع و بتربى و بتحافظ على الكائن المولود الضعيف انه يفضل حى...مشاعر رحمه بتغلب اكتر بكثير على المرأه اكثر من الرجل

يبقى محتاجين الراجل فى ايه...محتاجينه انه يخلى الست تولد...علشان ما ننقرضش...و بعدين الراجل يروح فين...على مزاجه بقه...ممكن يروح ينيك واحده تانيه يخليها تخلف...و هكذا

و هكذا ازاى...كده حايحصل اختلاط فى الانساب...ما يحصل و فيها ايه...كده الست حايبقى عليها كل الاعباء فى مشقه الحياه و الراجل مش حايبقى عليه اى حاجه...كده حانبقى حيوانات...و الست مش حاتعرف تاخد حقوقها من الراجل اللى ناكها

حقوق...حقوق ايه بالظبط...مين اللى بيدى الحقوق دى اساسا...اده ده فى دوله...اوه ده الدنيا كده اتعقدت...اده ده العالم كله بقى مليان دول...اده ده بقى تقريبا مافيش حته كده و لو صغيره فى العالم ما باقيتش دوله...طب و بعدين...يعنى انا كده تبع دوله و هى بتديلى حقوقى...بس بتقول لى انا لازم اقول لهم قبل ما اتناك انا حاتناك من مين بالظبط علشان اعرف اخد حقوقى منه...و فى نفس الوقت اهلى يوافقوا على اللى حاينيكنى...و يكون ماشى مع الدين بتاع الجماعه...و مايكونش عدو للدوله...علشان يتأكدوا ان اللى حاينيكنى مش حاينيكنى و يسيبنى...لأ حاينيكنى سنه و سنتين و طول العمر انا بس...ما انت حاتصرف عليا و تاخد بالك منى و انا حديلك انك تنيكنى و اطبخلك و اغسلك هدومك و اربيلك عيالك و اخاف عليك برضو

نعم نعم نعم...شوف الراجل الندل ده عمل فيه ايه...بعد الجواز و العشره دى كلها يروح ينيك واحده تانيه غيرى...لأ انتى غلطانه...هوه ما رحش ناك واحده تانيه غيرك...ده راح ناكها بالحلال...و فى فرق كبير بين الحالتين...مش بيديلك فلوسك على داير مليم و مش مقصر معاكى فى حاجه...يبقى من حقه...مادام بينيك بالحلال...حتى لو ناك واحده تالته كمان...المهم بالحلال

طب انا عاوزه اتناك برضو بالحلال...لأ يا حبيبتى ما ينفعش...هوه بس...طب اتطلق منه...اخلعه اى حاجه...المهم عاوزه اتناك من واحد تانى غيره...اصل بصراحه ما احبش إنه يحب واحده تانيه غيرى...و بعدين بينى و بينك هوه ما كانش بيعرف ينيكنى كويس...انا عاوزه راجل بيعرف ينيك صح...طب والعيال...و المجتمع...الاه...هوه مش انا علشان المجتمع ده اتناكت منه بالحلال...سيبونى بقه اعيش بالحلال

علشان كده لازم نجيب حاجه اسمها حب...نخلى اتنين يحبوا بعض...يخافوا على بعض...يكونوا عاوزين يشاركوا بعض فى مشوار الحياه...و نخلى النيك ده تأكيد لحبهم...و نتيجه النيك أو البيبى يكون ثمار حبهم...و التلاته نسميهم اسره...و التلاته يبقوا كيان واحد قوى...لوجود اهتمام متبادل بين الاطراف التلاته خلال مسيره الحياه...الام تخاف على ابنها و زوجها من الجوع...الاب عاوز يعلم ابنه الكتابه و يشترى لزوجته فستان...الابن عاوز يودى امه العجوز المريضه الدكتور...و يدعى لابوه لما يموت

طب انا مزاجى ما اجيبش عيال خالص...مش عاوز وجع دماغ و مسئوليات...فى حاجه اسمها توبس...و الست تاخد حبوب منع الحمل...و ننيك و احنا مستريحين...و متخافوش مش حانزود اولاد الشوارع...زى فى بلاد بره...انا قابلت بت حلوه فى البار...تيجى عندى البيت...ننيك...بعد ما نخلص تقول لى سلام اقولها باي باي...و بعد كل ده يجوا يمسكوها فى قضيه اداب...الاه هى حره...هى مالهاش دين...انتم مالكم...او اشيت مع واحده عالنت...نتقابل عندى...انيك و كل واحد يروح لحاله...الحياه برضو حاتمشى عال العال...اصل النيك حلو

بس كده حايبقى نيك حرام...خلاص نخش عالعرفى...بس بيقولوا حرام علشان ما فيهوش اشهار...خلاص حاخد البنت و اقف فى ميدان عام و اقول يا ناس يا هووو انا بقول لكم اهو...انا حانيك البنت دى بالحلال...بس يا حبيبى لازم موافقه الاهل...طب لو مش موافقين و البنت موافقه...يبقى اخبط راسك فى الحيط...اصل لو سبنا البنات توافق لوحدها بس من غير الاهل...يبقى الدنيا حاتبقى فوضى...و اى بنت نفسها تتناك من اللى بتحبه حاتروح تتناك بالحلال و تقف فى ميدان عام برضو و تقول للمجتمع انها مش بتتناك بالحرام...و اهلها حايبقوا غضبانين عليها و البناء الاجتماعى حيتدهور...و تبقى سبهلله

و ايه...بس خلاص...ده انت قفلت الموضوع فى وشى خالص...بص من الاخر...زى ما قولت ميت مره...انا عاوز انيك بالحلال...بس ما يبقاش الغرض الاساسى انى اعيش مع واحده هوه النيك...يعنى عاوز احب واحده بجد و هى تحبنى بجد...و الجواز يكون نتيجه طبيعيه لحبنا

و بعدين ليه كل جواز عرفى لازم يكون فاشل...اكيد فى و لو مره جواز عرفى ناجح...و فضلوا مع بعض...بيحبوا بعض...حتى لما خلفت...الواد حب المولود و حافظ عليه و على مراته

و ليه ما ينفعش يكون فى جواز فريند...معناش فلوس نجيب شقه...و بنحب بعض...هى تيجى تعيش معايه فى البيت اكن جالنا اخت...و تنام معايه فى السرير...و كل الناس تبقى عارفه...و تاكل و تشرب و عادى يعنى لغايه لما ربنا يسهلها و الاقى شغل و اشترى شقه و كله يبقى تمام

و الجواز يكون سهل ومش معقد زى اليومين دول...و اعرفها بطريقه طبيعيه فى الظروف الطبيعيه على ارض الواقع بدون تمثيل...و مايكونش الهدف الاساسى فى مخى هو النيك الحلال...مش نظام السوبر ماركت الصالونى و الجوارى تترص ادامى زى البضاعه و انا اختار...و نقعد نتكلم ثانيتين او دقيقتين او لو بحبحوا علينا اوى يدولنا اسبوعين حاعرفك فيهم و نمثل على بعض البراءه و النقاء... و مش كفايه انى شفت وشك...و كلام بقه على فكره الحب بيجى بعد الجواز...و مع العشره و الكلام الحلو ده...و استنوا لما تخلفوا بس...و اهلنا كانوا كده زمان و شوفوا عايشين مع بعض لغايه الوقتى ازاى

و حالات الطلاق عماله ترتفع...و كتب ازاى نعالج المشاكل الزوجيه عماله تكتر...و ما فيش برنامج فى التلفزيون الا و بيناقش الطلاق و الخلع و المشاكل الزوجيه...هوه الجواز اخترعوه ليه مدام كله قضايا و مشاكل و بلاوى متلتله ما بتنتهيش...ما كانوا يلغوه و بلا وجع دماغ اللى اسمه جواز ده احسن...كله علشان الخلفه...كله علشان كله عاوز ينيك بالحلال

و نفسى النيك يجى بطريقه عفويه من خلال قصه الحب بينا...مش بعد الجواز لازم اشيلها و نقفل علينا الباب و ياللا انيكك بسرعه بسرعه علشان انا كنت ماسك نفسى الزمن ده كله و هايج و حانفجر خلاص و انتى يا عينى كنت مستنيه الزمن ده كله ان حد ينيكك و بالمره اتأكد انك ما اتنكتيش قبل كده حرام و اهلك جايين فى الصباحيه يباركولنا على النيك و يتأكدوا ان النيك مر بسلام

اصل انا رومانتيكى بتفرج على افلام رومانتيكيه كتير...و مش عارف إن الافلام حاجه...و الحياه حاجه تانيه

على فكره اخرس بقه...كلامك ده مقزز و بيحسسنى ان الجواز والحياه كلها نيك فى نيك...و ان مخك وسخ همه فى النيك و بس...الحياه يابنى حاجه تانيه

الحياه حلوه نيك

Wednesday, January 09, 2008

هــــــــا واى

البارح حصل معايا موقف هزنى جدا...كان نفسى اى مسئول عنده ضمير كان يكون معايا فى الموقف ده...كنت راجع بالميكروباص من السيده زينب و عاوز انزل الجامعه...ركبت الميكروباص اللى كان مليان على الاخر و كنت قاعد جنب واحده ست طخينه...المهم كل واحد لم الفلوس علشان يديها للسواق...فسألت الست اللى قاعده جانبى هوه الاجره كام...قالت لى 65 قرش...اديتلها 75 قرش و هى اديتلى 5 قرش...قلتلها مش مهم خلاص قالت لى لأ لازم اخدهم...اخدتهم...و كان راكب معانا فى الصف الاخير بنات راجعين من كلياتهم او مدارسهم مش عارف...و كل واحده كانت بتلم من اللى جنبها الفلوس...كلنا لمينا الفلوس على بعضها و اديناهم للى قاعد ادام اللى اداهم للسواق...بعد شويه لقيت السواق بيقول لنا ناقص ربع جنيه...محدش رد...فى ربع جنيه ناقص يا جدعان...ما حدش رد...راح مفرمل بنرفزه فجأه و موقف الميكروباص و اتدور و بصلنا بغضب...اللى مادفعش الربع ياريت يطلعه...راحت الست الطخينه اللى قاعده جانبى مزعقه فيه...احنا ادنالك الفلوس مظبوطه ياسطى...راح مدور وشه تانى لقدام و باصص لينا فى المرايه و قال انا كده مش حاشتغل...راح واحد من اللى قدام و شكله يخوف قال له طب حات الفلوس تانى...راح مديهمله السواق...و فضلنا نرجع الفلوس بتاعتنا تانى لكل واحد فينا...و جمعنا الفلوس من اول و جديد و اديناهمله...راح شاخط فينا و قايل ناقص ربع جنيه...الرجاله اللى قاعدين ادام محدش نطق و كل واحد عمل نفسه اكنه مش سامع و راحت بنت اموره قاعده ورايه شاخطه فيه ماحدش حايديلك حاجه بعد كده...راح السواق مهددنا و قايل انا كده مضطر انى انزلكم هنا...راحت مجعره فيه الست الطخينه اللى قاعده جانبى...هى ايه...بلطجه...روحت انا مطلع المحفظه بتاعتى و مطلع منها ربع جنيه علشان اديهم للسواق...لقيت اللى فى الميكروباص كلهم بيبصولى بشر و الست اللى جنبى بتمسك ايديه و بتقول لى حطهم يابنى تانى فى محفظتك...قلت لها مش مشكله ربع جنيه عادى يعنى...قالت لى لأ رجعهم تانى محفظتك...ليه تدفع حاجه هوه مالهوش حق فيهم...هوه حرامى و احنا عارفين الحركات بتاعته دى...قولت لها علشان بس ما يحصلش مشاكل...راحت شخطه فيه رجعهم...حطيت الربع جنيه فى المحفظه و بصيت للركاب التانيين اللى كلهم كانوا بيبرئولى باندهاش...قلت لهم ربع جنيه دول يعنى مش حاجه...لما قلت الكلمه دى حسيت انى شتمتهم...كلهم بصولى بحرقه شديده...و واحد منهم بصلى باحتقار...و فجأه البلاستيك اللى على العجله اللى ورا طارت و السواق وقف الميكروباص على جنب علشان ينزل و يجيب الحته اللى اتكسرت...لما نزل السواق و راح يمشى مسافه طويله لورا الركاب فضلوا يقولوا لبعضهم ربنا كبير...شفت يستاهل...يمهل و الا يهمل...شفت ربنا عمل فيه ايه...انا انتهزت الفرصه دى و قولتلهم ممكن تحاسبوا انا عاوز انزل...كلهم قالوا لى ليه بس...ما تزعلش...ما فيش حاجه يا بنى...افتكروا انى خفت من السواق او الموقف...او انى اتضايقت من اللى حصل منهم لما حاولت ادى السواق ربع جنيه...بس الحقيقه انا كنت عاوز انزل الجامعه...و انا كنت فاكر الراجل حايعدى على الجامعه...بس الراجل لقيته خد طريق تانى و رايح الجيزه...و لما نزلت من الميكروباص لقيتهم بيكلموا بعض...اكنى كنت واحد اجنبى راكب معاهم و نزل...و شفت واحده بتضرب كف على كف...اكنها بتقول لى لا حول و الا قوه إلا بالله...شوف الواد دفع 65 قرش و عملنا الهوليله دى كلها عالربع و نزل بعد دقيقتين...ده رمى فلوسه على الارض

فى اللحظه دى اكتشفت انى واد متدلع...و اننا فعلا فى مأساه...و الغريبه اننا لسه عايشين...و الله الشعب ده ابن حلال طيب

Monday, January 07, 2008

The lost children of unforgettable supermen

I know that no one will be interested in this subject…so don't waste your time by reading all this…it's boring…but I need to remind myself that I may find a cure for my illness…and that a new path may be opened for me after January 16.

It was one of the best shows I have ever seen in my entire life… "CNN Heroes: An All-Star Tribute"…a flawless show dedicated to the humanity of the new century…presented by two of the most respectable and well known news reporters Anderson Cooper and Christina Amanapure…a beautiful night to celebrate the endangered pure spirit of all human species…to cherish goodness and wisdom which was once a major character that differentiated us from other living beings...a night that gave me a purpose to live…and hope for a brighter future.

Samples of extraordinary human beings were presented to honor them for their passionate work …for their continuous effort to try and make this world a better place…presented through many categories including Championing Children: extraordinary commitment to the welfare of young people, Community Crusader: creating solutions to a local problem or social issue, Defending the Planet: innovative efforts to preserve and protect the environment, Fighting for Justice: advancing the cause of civil or equal rights, Medical Marvel: dedication to the enhancement of human health, Young Wonder: outstanding achievement by a person under the age of 18…merged with supurb musical performances by artists like Mary J. Blige, Sheryl Crow, Wyclef Jean, Norah Jones and presentations from stars like Tyra Banks , Glenn Close and Rosario Dawson.

It was like the Nobel Prize but for ordinary people…one of them was Pat Pedraja…a 12 years old boy who suffers from leukemia and who decided to travel the country to encourage people to register for bone marrow donation…another one was Wesley Audrey, the famous New York subway hero…and Heroes Hero was of course Superman Christopher Reeve and his wife…who devoted their lives to find a cure for paralysis…we all know that there are other heroes scattered around the globe…and that you and I could be a hero one day…and that is why this show gave me a kind of motivation…a motivation to live.

Watching Christina Amanapure interviewing the winners in the American Museum of Natural History with prehistoric animals in the background decorating the scene gave me a symbol …a symbol to tell us that if we don't have everyday heroes…we might end in an awful destination like our fellow dinosaurs.

After the show I went to my balcony and looked to the sunrise while listening to U2's "When I look at the World"…it was 6 am in Cairo-can't believe to wake up at 4 am just to watch a show…but what a show…this show was by far one of the most important shows in television history…I was moved to tears as I was thinking how useless I am…how many days and years I have wasted just to do things for my own good…how selfish I am…I thought the world has gone crazy…but this is not true…it is time to forget the Oscars…Golden Globe…Grammy's and all these stupid awards ceremonies...lets look to our real role on this planet…to serve the humanity…and underline this new dimension of self-satisfaction.

I can't describe how I feel right now…I wish I could write the list of things I would like to do in this world to make a difference…but a good intention is not enough…I know my words seem to sound a little bit too general…too artificial…too quirky…but as I said before…I am somehow ill…and I can't think right now…nobody will understand what I really mean…back then in my early posts I had the ability to focus on a subject and talk about it…but now I am somehow confused…yeah…hmmm…how should I help people…or be a good person in this world…and I am stuck in a place and time called nowhere…I believe that goodness is a natural element of the human spirit…it is not just for god…it is also for happiness…to feel that you have done something wonderful…but…(sigh)…there are a lot of "but(s)" here…well…the world is ugly…it is a shiny fact…(sigh)…you know…January 16 - a day that supposed to be a turning point in my life - is freaking me out...I should call this day the day of the big question mark…and the answer is not now…it is in the afterworld…if there is one.




written by walladshab

7 December 2007

Sunday, January 06, 2008

Finally an earthquake in Egypt

Welcome my dear friend…I have been waiting for you…for a long long time.
P.S.: sorry…the post for today has been written already…anyway…happy 2008.
...or is it only me who felt it?!
Update 14/1/2008
what happened to the people...more than a week now since the event has happened and no one ever spoke about it...even the official and unofficial media sources did not mention anything about it...this was not a small earthquake people...this was 6.1...it seems that Egyptians have more important issues to think about...than a harmless earthquake